یلدا ستایش

من عادت دارم همیشه حرفامو با شعرو ترانه به دیگرون حالی کنم عادت خیلی بدیه ولی هیچوقت از سرم نمی افته آخه زندگی که همش شعر نیس همش ترانه نیس ولی نه ! انگار زندگیه من یه جورایی به اینا گره خورده ....اینا؟!!!! خیلی احساساتی بودنم کاردس آدم میده فقط زجرشو خودت می کشی و بس بی خیال این حرفا ...اومده بودم یه چیزی بنویسم اومده بودم که فقط یه تشکر خشک و خالی بکنم از اونی که این قالب قشنگو واسه وبلاگم طراحی کرده. گفتم یه ترانه... یه شعر.. یه متن ادبی باشه. ولی یادم افتاد این عادتو کم کم باید بذارم کنار و مث یه بچه آدم... درست و حسابی حرفم تو همین یه جمله بزنم

دوست خوبم ممنونم از لطفت واقعا شرمنده کردی